Ogrzewanie podłogowe

Ogrzewanie podłogowe to doskonały sposób zapewnienia komfortu cieplnego w pomieszczeniu.

Najistotniejsza dla komfortu cieplnego nie jest temperatura pomieszczenia, lecz jej równomierność w pomieszczeniu.

W przypadku ogrzewania podłogowego rozkład temperatur jest korzystniejszy niż w przypadku ogrzewania grzejnikowego i niewiele odbiega od idealnego rozkładu temperatur. W konsekwencji tego osiąga się podwyższony komfort cieplny przy temperaturach pomieszczeń znacznie niższych niż przy zastosowaniu grzejników.

Ogrzewanie podłogowe systemu Tigris Alupex to:

-korzystny dla człowieka ze względów fizjologicznych rozkład temperatur w pomieszczeniu

-brak grzejników w pomieszczeniu i możliwość dowolnej aranżacji wnętrza

-ograniczenie wysuszania powietrza w pomieszczeniu

-zmniejszenie ilości unoszonego kurzu (ograniczenie konwekcji)

-oszczędności energii cieplnej (niska temperatura czynnika grzejnego i równomierne rozmieszczenie źródła ciepła).

Pionowy rozkład temperatury w pomieszczeniu

Konstrukcja grzejnika podłogowego	Przekrój podłogi w pomieszczeniu o dużych obciążeniach użytkowych

Montaż ogrzewania podłogowego

Izolacja brzegowa

Izolacja brzegowa pełni rolę dylatacji pomiędzy posadzką a ścianami budynku. Zabezpiecza posadzkę przed pękaniem w trakcie jej wysychania i późniejszej pracy. Dodatkowo stanowi również izolację cieplną ograniczającą straty ciepła przez ściany boczne. Izolację wykonuje się z miękkiej taśmy brzegowej (polietylen spieniony) o grubości 8 mm. Dodatkowo jest do niej przymocowana folia, którą wykłada się na płyty styropianowe w celu uszczelnienia przestrzeni pomiędzy izolacją brzegową a styropianem. Taśma brzegowa musi być ułożona wzdłuż całego obwodu wewnętrznych ścian i wystawać nad konstrukcję podłogi.

Warstwa izolacyjna podłogi

Podłoga w całym pomieszczeniu musi być wyłożona warstwą izolacji cieplnej. Dla pomieszczeń mieszkalnych usytuowanych nad pomieszczeniem ogrzewanym zalecana grubość warstwy styropianu wynosi 4- 5 cm. W przypadku wykonywania izolacji w pomieszczeniach położonych nad pomieszczeniem nieogrzewanym lub na gruncie zalecana grubość warstwy styropianu wynosi 8-10 cm. Ze względu na wymaganą nośność podłogi izolację należy wykonywać z płyt styropianowych o wysokiej twardości. W budynkach mieszkalnych stosować styropian o gęstości min. 20 kg/m3.

Folia polietylenowa

Na warstwie izolacyjnej podłogi powinna być ułożona folia polietylenowa z naniesioną warstwą odblaskową (metalizowaną) o grub. 0,2 mm. Folia ta nie powinna pełnić funkcji izolacji paroszczelnej czy przeciwwilgociowej. Ma jedynie chronić izolację przed zamoczeniem w czasie wylewania betonu i zapobiegać powstawaniu mostków termicznych. Na folii nadrukowana jest siatka o wymiarze 5 i 10 cm ułatwiająca montaż wężownic z określonym w projekcie rozstawem. Folię należy układać "na zakładkę".

Mocowanie przewodów

Mocowanie rur ogrzewania podłogowego wykonuje się za pomocą uchwytów wciskanych bezpośrednio w warstwę izolacji (styropian). Ilość i rozstaw uchwytów dobrać tak, by zapewnione było sztywne mocowanie rur do podłoża.

Warstwa grzejna

Grubość warstwy grzejnej (jastrychu) zależy od przewidywanych obciążeń występujących w danym pomieszczeniu. Ze względu na wymagany równomierny rozkład temperatury na powierzchni podłogi warstwa ta nie może być cieńsza niż 6,5 cm. Grubość warstwy jastrychu nad rurą powinna wynosić 5 cm. Do wykonania warstwy grzejnej zaleca się stosowanie jastrychu cementowego, który powinien charakteryzować się uziarnieniem kruszywa nie większym niż 8 mm, ilością cementu 300 - 350 kg/m3, stosunkiem wody do betonu 0,45 i wytrzymałością 22,5 N/mm2. W celu polepszenia płynności jastrychu i dokładniejszego wypełnienia przestrzeni wokół rury zaleca się stosować środki uplastyczniające. Można stosować wyłącznie dodatki, które nie wpływają niekorzystnie na rury grzewcze.

Dylatacja płyty grzewczej

Szczeliny dylatacyjne w płycie grzewczej należy stosować przy:

-powierzchni płyty grzewczej przekraczającej 40 m2

-długości boku płyty grzewczej powyżej 8 m (maks. stosunek boków 2: 1)

-przejściach przez otwory, np. drzwi

-przy skomplikowanym, nieregularnym kształcie płyty grzewczej.

Dylatację należy prowadzić od warstwy izolacyjnej aż do wykładziny podłogi. Szczeliny dylatacyjne wykonywać przy użyciu miękkiej taśmy brzegowej. Układając obwody grzewcze, należy unikać przejść rur przez szczeliny dylatacyjne. Zaleca się, aby jedynie przewody przyłączeniowe krzyżowały się ze szczelinami dylatacyjnymi. Przejścia przewodów przez dylatację należy wykonywać w rurach osłonowych o długości 50 cm.

Systemy układania pętli grzewczych

- równomierny rozkład temperatury na całej powierzchni grzejnej - zmiany kierunku ułożenia rur pod kątem 90° (łatwy montaż przy małych rozstawach przewodów).	nierównomierny rozkład temperatur (wyższa temperatura w strefie przewodów zasilających).
strefa brzegowa wykonana z tego samego obwodu.

Części zasilające wężownice ogrzewania podłogowego najpierw powinny dochodzić do miejsc o największym zapotrzebowaniu na ciepło, czyli np. do ścian zewnętrznych.

Warunki pracy ogrzewania podłogowego

- maksymalna temperatura wody zasilającej: 55°C (tz/tp: 55°C/45°C, 50°C/40°C, 45°C/35°C)

- maksymalny spadek temperatury w obwodzie grzewczym: 10°C, prędkość przepływu wody: 0,1 - 0,6 m/s

- maksymalna temperatura podłogi

* w strefie stałego pobytu ludzi: 29°C

* w strefie brzegowej: 35°C

* w łazience: 33°C

- stosowane rozstawy rur: 0,15, 0,20, 0,25, 0,30, 0,35 m

- minimalna odległość ułożenia wężownicy od ściany: 0,15 m.

W przypadku współpracy ogrzewania podłogowego z tradycyjną instalacją działającą na wysokich parametrach pracy (np. 90/70°C) wymagane jest obniżenie temperatury wody zasilającej.

Rozdzielacze

Obwody grzewcze podłączać do rozdzielaczy zamontowanych w szafkach ściennych. Do jednego rozdzielacza podłączać maksymalnie 12 obwodów grzewczych. W celu regulacji wysokości spadków ciśnień w poszczególnych obwodach grzewczych rozdzielacze wyposażone są w zawory regulacyjne na kolektorze powrotnym. Korekty dławienia pojedynczych pętli grzewczych dokonuje się przez zmianę nastawy wstępnej na wkładce zaworowej - powoduje to zmianę wartości spadku ciśnienia. Kolektory zasilające posiadają wbudowane zawory odcinające.

Próba ciśnieniowa

Przed zabetonowaniem rur instalację należy poddać próbie szczelności przy ciśnieniu 0,6 MPa w ciągu 24 godzin.

Rozruch ogrzewania podłogowego

W czasie wylewania jastrychu rury muszą być pod ciśnieniem 0,3 MPa. Jeśli układ wypełniony jest wodą, to musi być chroniony przed zamarznięciem. Wygrzewanie jastrychu można przeprowadzić po jego całkowitym wyschnięciu w naturalnych warunkach (tj. po 21 - 28 dniach). Pierwsze rozgrzanie rozpoczyna się od temperatury wody wynoszącej 25°C, którą należy utrzymywać przez 3 doby. Następnie temperaturę podwyższać o 5°C na dobę aż do uzyskania temperatury maksymalnej.

Źródło: materiały firmy Wavin Metalplast-Buk Sp. z o.o.